
نقش و وظایف وکیل دادگستری در دادگاه
شاید بتوان گفت نقش وکیل در اجرای عدالت خواهی بیش از همه جا در دادگاه ها مشخص می گردد و علم، تجربه و درایت وکیل دادگستری، در دادگاه است که مجال بروز و ظهور پیدا می نماید. وکیل در دادگاه چه با لوایح کتبی و چه با دفاع شفاهی خود، به روشن نمودن واقعیت در ذهن قاضی و همچنین به تطبیق موضوع با قوانین معنونه و متعاقباً در نگارش رای و نتیجه دعوا ، کمک بسزایی مینماید. بسیاری عقیده دارند که وکیل در کنار دادگاه است نه در مقابل آن، این نگرش از این جهت صحیح می باشد که وکیل میتواند در جریان رسیدگی راه را برای تصمیم صحیح دادگاه و در راستای عدالت، روشن تر نماید ولی اگر احیاناً وکیل با قاضی مواجه گردد که اعتباری برای قانون قائل نیست و با جانبداری، بی طرفی را رعایت نمی نماید که منجر به پایمال گردیدن حقوق موکل می گردد، در این صورت وکیل به لحاظ مسئولیت و قسم خود دیگر در کنار دادگاه نیست و باید از طرق قانونی و در راستای قانون و با حفظ حرمت دادگاه، از هر اقدامی که منجر به حفظ حقوق موکل گردد کوتاهی ننماید. اگر وکیل حتی بنابر مصلحت خود قانون شکنی را نادیده انگارد، بدین معنی است که ستمگری را تائید کرده و اگر هر تحقیری را تحمل نماید، در حقیقت قفل بر دروازه شایستگی خود زده و منزلت وجودی خود و شان حرفه خویش را پایمال نموده است.
وکیل در دادگاه باید صریح، روشن، بی غش و استوار و جامع و مانع سخن بگوید، قانون را خوب بشناسد و دارای قوه استدلال قوی، ذهنی ورزیده در تجزیه و تحلیل مسائل و موضاعات حقوقی بوده و هنر بیان مطلب و نگارش لوایح را داشته باشد. با عدالت از سر تفنن برخورد نکند، قانون را جدی بگیرد و همه وجود او سرشار از عدالت خواهی و حق طلبی باشد. در این راه نه از تحقیر هراسی داشته باشد و نه از تهدید واهمه ای، آنچه مهم است عدالت است و عدالت. وای بر وکیلی که از علم و فن و تجربه خود در راستای زدودن حق، کدر کردن چهره پاک واقعیت و عدالت، استقرار ظالمی در پناه هنر وکالت بر تخت ستمگری و ضایع نمودن حق مظلومی، استفاده نماید.
علی عبدی وکیل پایه یک دادگستری