اصطلاحات حقوقی املاک ساحلی

۱ – مستحدثه : در قانون اراضی مستحدثه ساحلی مصوب ۱۳۵۴ به زمینهایی که در اثر جذر( پایین رفتن سطح آب یا هر نوع جریان آبی در کناره های دریا و دریاچه و یا در اثر جذر و یا خشک شدن تالاب ها ظاهر و یا بوجود آید به انواع ذیل تعریف شده است

۲- زمین های ساحلی، زمینهایی است با عرض مشخص که جزء زمینهای مجاور دریا یا  دریاچه ها و یا خلیج ها می باشد که در این قانون بیان شده حداقل از یک سو به کرانه دریا یا دریاچه یا خلیج وصل می شود .

۳ تالاب : در این قاون شامل مرداب و باتلاق یا آب بند طبیعی سطح آن در حداکثر ارتفاع آب ، متجاوز از پنج هکتار نباشد .

۴ – حریم : قسمتی از اراضی ساحلی یا مستحدث که یک سوی آن به آبهای دریا یا درچه هاو یا تالاب یا خلیج ها متصل است .

میزان پهنای زمینهای ساحلی وفق مقررات قانونی و حقوق اراضی
مطابق ماده ۲ – قانون اراضی مستحدثه ساحلی مصوب۱۳۵۴ به شرح ذیل عرض دریاها یا ….بدینگونه است :
الف دریای حزر : عرض زمین های مستحدث در یای خزر خط ترازیست به ارتفاع ۱۵۰ سانتی متر مربع از سطح آب در آخرین نقطه پیشرفت آب دریا در سال ۱۳۴۲ ولی در نقاطی که این خط به جاده سراسری عمومی ساحلی فعلی برخورد می کند حد اراضی حد اراضی مستحدث، جاده مزبور است .
۲- در مورد خلیج فارس و د ریای عمان : عرض اراضی ساحلی ۲ کیلومتر از آخرین حد پیشرفت آب در بالاترین نقطه مد است

۳- عرض اراضی ساحلی دریاچه رضائیه سابق (اورومیه)۱۰۰۰متر از آخرین حد پیشرفت آب در بالاترین نقطه مد خواهد بود

در مورد عرض حریم دریای خزر ۶۰ متراز آخرین نقطه پیشرفتگی آب در سال ۱۳۵۳می باشد، لجنزار های متصل به این عرض و نمکزار ها تا آخرین حد آنها جزو اراضی ساحلی مزبور محسوب است .
شایان ذکر است که در این قانون متذکر است : که کلیه اراضی مستحدث کشور متعلق به دولت است و اشخاص حق تقاضای ثبت آنها را ندارند و درصورتی که نسبت به اراضی مذکور در خواست ثبت شده باشد آن درخواست باطل و ادارات ثبت محل مکلفند تقاضای ثبت اراضی را از وزارت کشاورزی و منابع طبیعی یا سایر سازمانهای دولتی که در آن تصرفاتی دارند با تایید وزارت کشاورزی و منابع طبیعی بپذیرند .