آیین نامه اجرایی قانون جامع کنترل ومبارزه ملی با دخانیات

آیین نامه اجرایی قانون جامع کنترل ومبارزه ملی با دخانیات

هیئت وزیران در جلسه مورخه ۱/۷/۱۳۸۶ بنا به پیشنهاد شماره۴۳۸۵۵۶ مورخ ۲۳/۱۲/۱۳۸۵ وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی و به استناد ماده ( ۱۸ ) قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات مصوب ۱۳۸۵ آیین نامه اجرایی قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات را به شرح زیر تصویب نمود :

ماده ۱- در این آیین نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می رود :

۱ – قانون : قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات ( مصوب ۱۳۸۵ )

۲ – ستاد : ستاد کشوری کنترل و مبارزه با دخانیات

۳ – تبلیغ : هرگونه فعالیت یا اقدام که به شکل مستقیم یا غیر مستقیم در معرفی ، تحریک و تشویق افراد به خرید و مصرف محصولات دخانی انجام شود.

۴ – بسته بندی : محصولات دخانی عرضه شده در بسته هایی از قبیل پاکت ، کارتن ، قوطی و لفافه.

۵ – محصولات دخانی : هر ماده یا فرآورده ای که تمام یا بخشی از ماده خام تشکیل دهنده آن گیاه توتون یا تنباکو یا مشتقات آن ( به استثنای مواد دارویی مجاز ترک دخانیات به تشخیص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ) باشد.

۶ – استعمال دخانیات : هرگونه مصرف مواد دخانی از قبیل دود کردن ، مکیدن ، جویدن یا استنشاق از راه بینی و دهان.

۷ – سازمانهای غیر دولتی : تشکل ها و نهادهای غیر دولتی و مردمی از قبیل انجمن، جمعیت، کانون، مرکز، گروه، مجمع، خانه و موسسه که توسط گروهی از اشخاص حقیقی یا حقوقی غیر دولتی با رعایت قوانین و مقررات مربوط تاسیس شده و به تشخیص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی پیشگیری از استعمال محصولات دخانی و یا مبارزه با تولید، استعمال و ترویج مواد دخانی هدف اصلی یا از جمله اهداف آنها می باشد.

۸ – اماکن عمومی : محل هایی که مورد استفاده و مراجعه جمعی یا عموم مردم است از قبیل اماکن متبرکه دینی، بیمارستانها، درمانگاهها، سالنهای همایش، سینماها، فضاهای عمومی، مهمانخانه ها، و مهمانسراها و میهمانپذیرها، خوراک سراها (رستورانها )، قهوه خانه ها، کارخانجات، گنجینه ها ( موزه ها )، پایانه های مسافربری، فروشگاههای بزرگ، اماکن فرهنگی، اماکن ورزشی، کتابخانه های عمومی، مدارس، دانشگاهها و مراکز آموزشی و پژوهشی، وسایل نقلیه عمومی ، موسسات و سازمانهای دولتی و عمومی، نهادهای انقلاب اسلامی، بانکها و شهرداریها و هر نوع مرکز و محل جمعی دیگر .

ماده ۲ – تبلیغ محصولات دخانی به هر نحو ممنوع است .

ماده ۳ – استفاده از نام و علامت تجاری شرکت های تولید کننده انواع فرآورده های دخانی بر روی دیگر کالاها که تبلیغ مصرف مواد دخانی محسوب شود ، ممنوع است .

ماده ۴ – فروش و عرضه محصولات دخانی توسط عاملین مجاز نباید به نحوی باشد که نمایانگر تبلیغ محصولات دخانی برای عموم باشد .

ماده ۵ – اعطای هر گونه کمک ، اعانه و حمایت اعم از مادی و غیر مادی توسط تولید کنندگان ، واردکنندگان و صادرکنندگان محصولات دخانی که تبلیغ محصولات دخانی محسوب شود ، ممنوع است .

ماده ۶ – ورود ، تولید ، توزیع ، خرید و فروش هرنوع وسایل و کالای تبلیغی محصولات دخانی ممنوع است . با کالاها و وسایل مکشوفه تبلیغی طبق مقررات عمل خواهد شد .

ماده ۷ – به منظور حفظ سلامت عمومی به ویژه محافظت در مقابل استنشاق تحمیلی دود محصولات دخانی ، استعمال این مواد در اماکن عمومی ممنوع است .

ماده ۸ – مسئولیت اجرای ممنوعیت استعمال دخانیات در اماکن عمومی و سایر اماکن مندرج در قانون با مدیران یا کارفرمایان یا متصدیان اماکن مربوط است .

ماده ۹ – متصدیان ، کارفرمایان و مسئولین اماکن عمومی موظفند تابلوهای هشداردهنده مبنی بر ممنوعیت مصرف محصولات دخانی در نقاط مناسب و در معرض دید عموم نصب نمایند .

ماده ۱۰ – فروش محصولات دخانی به افراد از طریق اینترنت و دستگاههای خودکار فروش ممنوع است .

ماده ۱۱ – فروشنده باید در صورت مشکوک بودن سن خریدار ، مدرک شناسایی مبنی بر داشتن حداقل ( ۱۸ ) سال سن را از وی تقاضاکند.
ماده ۱۲– فروش و عرضه محصولات دخانی توسط اشخاص حقیقی و حقوقی بدون پروانه فروش ممنوع است .
ماده ۱۳ – وزارت بازرگانی موظف است فهرست اشخاص حقیقی و حقوقی را که طبق ماده ( ۷ ) قانون دارای پروانه فروش (فروشندگان مجاز) محصولات دخانی می باشند ، در اختیار ستاد قرار دهد .

تبصره – مجوز عاملیت بازرگانی محصولات دخانی توسط شرکت دخانیات ایران بر اساس قوانین و مقررات مربوط صادر خواهد شد.

ماده ۱۴ – نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران موظف است در کلیه مراحل اجرایی عملیات بازرسی اماکن عمومی و محل های عرضه مواد دخانی همکاری لازم را با مامورین و بازرسین وزارتخانه های بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی و بازرگانی بعمل آورد .
ماده ۱۵ – کلیه مامورین بهداشتی و سایر مامورین ذیربط در اجرای این قانون موظفند گزارشهای خود را بر حسب مورد جرایم موضوع این قانون برای مراجع ذیصلاح ارسال دارند .

ماده ۱۶ – کلیه محصولات دخانی باید در بسته بندی و با شماره سریال و برچسب ویژه شرکت دخانیات ایران عرضه یا بفروش برسد . درج عبارت “مخصوص فروش در ایران ” بر روی کلیه بسته بندیهای فرآورده های دخانی وارداتی الزامی است.
تبصره ۱ – فروش محصولات دخانی بصورت فله ای ، باز و یا نخی ممنوع است.

تبصره ۲ – فروشگاههای واقع در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی نیز ملزم به رعایت این ماده هستند.

ماده ۱۷ – به منظور جلوگیری از ورود محصولات دخانی ، وزارتخانه های کشور و بازرگانی ، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ، صنایع و معادن و امور خارجه هماهنگی لازم را با کشورهای همسایه بعمل آورند و گزارش آن را به ستاد ارسال نمایند.

ماده ۱۸ – شرکت دخانیات ایران موظف است استانداردهای ملی را در تولید و عرضه محصولات دخانی رعایت نماید . تولید و واردات محصولات دخانی مغایر با معیارهای تعیین شده در قوانین مربوط و این آیین نامه و دستورالعملهای مرتبط ممنوع است .
شرکت دخانیات ایران موظف است با اعمال برنامه ریزی و با هماهنگی ستاد سطح زیر کشت توتون و تنباکو را بر اساس نیاز کارخانجات داخلی تعین نماید و از افزایش سطح زیر کشت بیشتر از نیاز کارخانجات داخلی با هماهنگی نیروی انتظامی جلوگیری بعمل آورد . وزارتخانه های جهاد کشاورزی و صنایع و معادن موظفند در صورت کاهش میزان نیاز به توتون و تنباکو کارخانجات داخلی ، جایگزین تدریجی زراعت توتون و تنباکو را با سایر محصولات کشاورزی در الگوی کشت مناطق تولید و فرآوری محصولات دخانی مورد مطالعه و اجرا قرار دهند .

تبصره – پرداخت یارانه در زمینه کشت ، داشت و برداشت توتون و تنباکو به هر شکل مجاز نمی باشد .

ماده ۱۹ – تا دو در صد ( ۲% ) از سر جمع مالیات مذکور در ماده ( ۸ ) قانون در بودجه سنواتی وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی منظور می گردد تا برای تحقق اهداف مبارزه و کنترل استعمال مواد دخانی در اختیار سازمانها ، موسسات و جمعیت ها قرار گیرد .

تبصره – ستاد ضوابط کمک به سازمانهای غیر دولتی را تعیین و تصویب خواهد کرد .

ماده ۲۰ – هر سه سال یکبار ، حداقل و حداکثر جزای نقدی مقرر در قانون به پیشنهاد وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی بر اساس نرخ رسمی تورم سالانه که توسط بانک مرکزی اعلام می شود با تصویب هیئت وزیران افزایش می یابد .

ماده ۲۱- دستگاههای موضوع ماده ( ۱۶۰ ) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران موظفند برنامه های آموزشی و تبلیغی مصوب ستاد را برای پیشگیری از استعمال دخانیات و مبارزه با آن ، اجرا نمایند.
ماده ۲۲ – وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی موظف است تسهیلات و امکانات آزمایشگاهی لازم را برای تعیین مواد و ترکیبات منتشره مواد دخانی فراهم نماید.

ماده ۲۳ – دستگاههای ذی ربط به ویژه شرکت دخانیات ایران موظفند اطلاعات مورد نیاز در رابطه با مفاد این آیین نامه را در اختیار ستاد قرار دهند.

ماده ۲۴ – دبیر خانه ستاد در وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی مستقر است و معاون سلامت وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی دبیر ستاد خواهد بود.

ماده ۲۵- وظایف دبیرخانه به شرح زیر تعیین می گردد:

انجام بررسیهای لازم در خصوص پیشنهاد های قابل طرح در ستاد و تنظیم دستور جلسات آن
پیگیری مصوبات ستاد
راه اندازی کارگروههای تخصصی ملی و استانی و نظارت بر آنها
انجام هماهنگی های لازم با سایر وزارتخانه ها و سازمانها برای دعوت آنها به شرکت در جلسات بر حسب مورد .
تدوین و ارائه گزارش عملکرد ستاد .
انجام سایر امور اداری که توسط ستاد به دبیر خانه محول می گردد .
جمع آوری و ثبت اطلاعات و آمار
هماهنگی امور اجرایی مربوط به قانون
تهیه و تدوین دستورالعملها و پیشنهاد راهبردها به ستاد

ماده۲۶- تعداد اعضا، ترکیب، وظایف و سایر مقررات مربوط به کارگروههای تخصصی طی دستورالعملی که به تصویب ستاد می رسد، تعیین می گردد.

رونوشت :

به دفترمقام معظم رهبری ، دفتررئیس جمهور ، دفترریاست قوه قضائیه ، دفتر معاون اول رئیس جمهور ، دفترمعاون اجرایی رئیس جمهور، دفترمعاون حقوقی و امور مجلس رئیس جمهور ، دفتررئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام ، دیوان محاسبات کشور ، دیوان عدالت اداری ، اداره کل قوانین مجلس شورای اسلامی ، سازمان بازرسی کل کشور ، اداره کل حقوقی ، اداره کل قوانین و مقررات کشور ، کلیه وزارتخانه ها ، سازمانها و موسسات دولتی ، روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران ، دبیرخانه شورای اطلاع رسانی دولت و دفترهیئت دولت ابلاغ می شود .