
شهادت
یکی از دلایل اثبات دعوا شهادت است.شهادت یعنی گواهی شخصی بر علیه شخص دیگری.یعنی اینکه شخصی که نسبت به امری اطلاعات دارد، برای کشف حقیقت موضوع ان را اعلام میکند.
شاهد طبق ماده ۱۳۱۳ قانون مدنی، باید شرایطی داشته باشد: بلوغ، عقل، عدالت، ایمان و طهارت.
در صورت نداشتن هر یک از این شرایط، شهادت باطل و بی اثر خواهد بود.شاهد هم چنین باید اختیار داشته باشد.شهادت اکراهی معتبر نیست.
شهادت کذب
شهادت دروغ به این معناست که شخص بر علیه یکی از طرفین شهادتی خلاف واقع ارائه دهد.
این کار در قانون مجازات اسلامی جرم است. البته شهادت دروغ در صورتی جرم است که در دادگاه صالح و نزد مقامات رسمی انجام شود. هر حکمی که بر اساس این شهادت دروغ صادر شود باطل و بلا اثر است و قابلیت اجرایی ندارد.
اگر حکمی بر اساس شهادت کذب صادر شود، هر ضرری که وارد شده باشد، در صورت موجود نبودن محکوم به شهود باید ان را جبران کنند. البته اگر طبق شهادت دروغ و بر اساس ان حکمی همصادر نشود، صرف شهادت دروغ در صورت کشف، جرم است.
شهادت کذب یکی از جهات تجدید نظر خواهی است.
اثار شهادت دروغ
ماده ۶۵۰ کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی تعزیرات : سه ماه و یک روز تا دو سال حبس و یا یک میلیون و پانصد هزار تا دوازده میلیون ریال جزای نقدی را برای شهادت دروغ در نظر گرفته است.
ماده ۱۰ قانون انحصار وراثت: هر شاهدی که در موضوع تحصیل تصدیق وراثت، بر خلاف حقیقت شهادت دهد، برای شهادت دروغ تعقیب و به مجازاتی که برای این جرم مقرر است محکوم خواهد شد.
پس از اینکه دروغ بودن شهادت اثبات شد، طبق ائین دادرسی کیفری می توان اعاده دادرسی کرد. اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور مطرح می شود و مدت ندارد. البته این در صورتی است که تنها راه صدور حکم شهادت کذب باشد. اگر دلیل دیگری هم در صدور حکم نقش داشته باشد، دیگر نمی توان اعاده دادرسی کرد و فقط می توان خواستار مجازات شاهدی که شهادت کذب داده است شد.