الزام به انفاق فرزند خوانده

بر اساس قانون حمایت از کودکان بی سرپرست هر گاه زن و شوهر ی که مقیم ایران هستند مدت پنج سال از ازدواج آنها گذشته باشد و یا اینکه نتواند صاحب فرزند می شوند می توانند کودکی را که سن او به ده سال تمام نرسیده باشد و پدر و مادر جد پدری هم نداشته باشد را به فرزندی بپذیرند.

بر اساس ماده ی  قانون۱۱حمایت از کودکان بی سرپرست هر گاه زن و شوهری کودکی را فرزندی می پذیرند آن کودک مانند بقیه ی فرزندان از حق نفقه بر خوردار است و پدر و مادر و فرزند مکلف به انفاق همدیگر هستند ، علاوه بر قانون حمایت از کودکان بی سرپرست در قانون اهداء جنین به زوجین نابارور  مصوب مرداد ماه سال ۱۳۸۲پیش بینی شده است که :تمام مراکز تخصصی درمان ناباروری ذیصلاح مجاز هستند مشروط بر این که ضوابط شرعی و شرایط مندرج در این قانون را رعایت کنند برای انتقال جنین های حاصله از تلقیح خارج از رحم زوج های قانونی و شرعی پس از این که موافقت کتبی زوجین صاحب جنین را کسب کنند . برای انتقال به رحم کسانی که پس از ازدواج و انجام اقدامات پزشکی نا باروری آن ها ثابت شده است اقدام کنند ،نکته ایی که لازم به توضیح است این است که اقدامات پزشکی ناباروری زوجین که ثابت شده است می تواند مربوط به هر کدام از زوجین و یا هر دو نفر آن ها باشد همچنینم دانستن این نکته ضروری است که زن و شوهری که از طریق اهدای جنین باردار می شوند  نسبت طفل متولد شده همان وظایف و تکالیفی را دارند که نسبت به فرزندان عادی بر عهده دارند مثلاً از لحاظ نگهداری و تربیت و نفقه و احترام همان و تکالیف اولاد به پدر و مادر را عهده دار هستند.

نویسنده

وکیل پایه یک مهرداد طالبی

See author's posts