
اقربای نسبی که ازدواج با آنها ممنوع است
نکاح با اقارب نسبی ذیل طبق ماده ۱۰۴۵ قانون مدنی ،ممنوع است ،اگر چه قرابت حاصل از شبه یا زنا باشد :
- نکاح با پدر و اجداو یا مادر و جدات (هر قدر که بالا رود )
- نکاح با اولاد (هر قدر که پائین برود )
- نکاح با برادر و خواهر و اولاد آنها (تا هر قدر که پائین برود )
- نکاح با عمات و خالات خود و عمات و خالات پدر و مادر و اجداد و جدات
منشاء قرابت نسبی ،رابطه جنسی است . رابطه جنسی بین زن و مرد بر دو قسم است :
- رابطه جنسی زن و مردی که نکاح بین آن ها صحیح می باشد .
- رابطه ی بین زن و مردی که بین آن ها نکاح صحیح موجود نیست .
رابطه ی مذبور نیز شامل زنا و شبهه است ،زنا ،عبارت از رابطه ی جنسی زن و مردی که نکاح آن ها صحیح نبوده و در حین نزدیکی بدانند که رابطه آن ها نامشروع است ، والا با عدم آگاهی بر آن ، شبهه است .شبهه ممکن است طرفینی یا از ناحیه یک طرف باشد . هر گاه یکی از طرفین (مرد یا زن )جاهل به نامشروع بودن رابطه باشد ،عمل نسبت به او شبهه و نسبت دیگری که عالم بوده زنا محسوب می گردد .
فرزندی که از رابطه ی نامشروع (زنا ) و یا شبهه به وجود آمده باشد ، از حیث حرمت نکاح ، مانند فرزند مشروع آن ها است و نمی تواند با پدر و مادر خود و فرزندانشان (که خواهر و برادر طبیعی او هستند ) نکاح کند و همچینین است با سایر خویشاوندان نسبی . لذا ازدواج پسری که زنا متولد شده با خواهر خود که از نکاح متولد شده ،باطل بوده و نکاح بین دو خواهر و برادری که هر دو اززنا و یا شبهه متولد شده اند باطل می باشد .