
همانطور که در ماده ۱۰۳۴ قانون مدنی آمده است از زنی میتوان خواستگاری نمود که خالی از موانع نکاح باشد. مانع نکاح در زن وجود دارد و به حالتی اطلاق می شود که اگر یکی از این موانع وجود داشته باشد ازدواج ممنوع است.
اولین مانع برای خواستگاری این است که زنی شوهر نداشته باشد.
اگر مردی با علم به اینکه زنی شوهر دارد او را به همسری برگزیند علاوه بر اینکه عقدنامه باطل است آن زن بر مرد حرام معبد می شود یعنی آن زن بر آن مرد حرام ابدی می شود. که حتی پس از فوت همسر و یا طلاق زن از شوهرش نمی تواند با مرد ازدواج کند.
استثنایی که در اینجا وجود دارد این است که اگر مرد از ازدواج زن خبر نداشته و در واقع جاهل باشد عقد آنها باطل می شود ولی آن زن بر آن مرد حرام ابدی نمی شود یعنی پس از طلاق زن و یا فوت شوهر زن میتواند با او ازدواج کند. این موارد در زمانی هم صادق است که زن در ایام عده باشد و تفاوتی هم میان عده طلاق و عده وفات نیست.
توضیح عده
عده به مدت زمانی پس از طلاق و یا وفات گفته می شود که زن نمی تواند در آن مدت ازدواج کند بنابراین اگر کسی با علم بر در ایام عده بودن زنی با او ازدواج کند آن عقد باطل است و آن زن بر آن مرد حرام ابدی می شود.
ماده ۱۰۴۵ قانون مدنی مواردی را بیان کرده که نمی توان با آن ها ازدواج کرد که عبارتند از:
- پدر و مادر اجداد و جدات ( پدربزرگ و مادربزرگ و یا پدر پدربزرگ و مادر مادر بزرگ)
- خواهر و برادر و فرزندان آن ها
- عمو و دایی ، عمه و خاله خود یا پدر و مادر یا پدربزرگ و مادربزرگ
ماده ۱۰۴۶ قانون مدنی شرایط کسانی را توضیح داده که از طریق رضاعی نسبت فامیلی دارند و جزء اقارب می باشند.
قرابت رضاعی یعنی نسبتی که به شخصی از طریق شیر دادن مادر ایجاد می شود که دارای شرایطی است که در ذیل توضیح داده می شود:
- شیری موجب قرابت می شود که از راه مشروع حاصل شده باشد یعنی اگر زنی بر اثر رابطه نامشروع باردار شده و دارای شیر باشد و به بچه ای شیر بدهد این شیر موجب قرابت نمی شود.
- طفل باید کمتر از ۲ سال داشته باشد و همچنین باید لااقل یک شبانه روز و یا ۱۵ بار متوالی بدون اینکه در این مدت از شیر زن دیگر تغذیه شود و همچنین مقدار شیری که طفل خورده است از یک با یک شوهر باشد.