مهریه

مهریه

مسئله ۱۹۸۸- هر چیزى را که مالیّت داشته باشد مى‏توان مهر قرار داد، کم باشد یا زیاد، عین باشد یا منفعت، حتّى تعلیم قرآن و یا صنعت دیگرى را هم مى‏توان مهر قرار داد، و در عقد دائم خوب است بیشتر از مهر السّنه حضرت زهرا علیها السلام (پانصد درهم) نباشد که تقریباً دویست و شصت مثقال نقره مى‏شود.

مسئله ۱۹۸۹- اگر در عقد مهر را معیّن نکنند و یا چیز حرامى را مهر قرار دهند نظیر آلات قمار عقد صحیح است و باید مهر او مطابق مهر زنهایى که مثل او هستند داده شود.

مسئله ۱۹۹۰- اگر مرد مهر زن را در عقد معیّن کند و قصدش این باشد که آن را ندهد عقد صحیح است ولى مهر را باید بدهد.

مسئله ۱۹۹۱- اگر موقع خواندن عقد براى دادن مهر مدتى معیّن نکرده باشند زن هر وقت بخواهد مى‏تواند مطالبه مهر کند مگر اینکه شوهر توانایى دادن آن را نداشته باشد.

مسئله ۱۹۹۲- اگر در ازدواج دائم طلاق دهد یا در ازدواج موقّت مدّت را ببخشد یا مدّت تمام شود باید تمام مهر، و اگر نزدیکى نکرده نصف آن را بدهد.

مسئله ۱۹۹۳- کسى که ازدواج مى‏نماید مهریه بر عهده خود اوست نه بر عهده دیگرى، مگر اینکه دیگرى نظیر پدر ضمانت کرده باشد و آنچه در میان بعضى از مردم معمول است که مهریه عروس را پدر داماد مى‏دهد از این قبیل است، ولى اگر در حال صغر، پدر یا جدّ، براى او عیال بگیرد و در آن حال صغیر مال نداشته باشد بر عهده پدر یا جدّ است.

 مسئله ۱۹۹۴- اگر چیزى نظیر خانه، زمین، فرش و مانند اینها را مهر قرار دادند و بعد از مدّتى قیمت آن بالا رفت یا پایین آمد، قیمت فعلى آن ملاک است و اگر مهر را پول قرار داده باشند ارزش وقت عقد ملاک است مثلاً اگر ده هزار تومان مهر قرار داده باشند که در زمان عقد قدرت خریدِ او ده مثقال طلا است، در وقت اداى مهر باید قیمت ده مثقال طلا را بدهد و خوب است با یکدیگر مصالحه نمایند. به عبارت دیگر مهریه اگر خانه و زمین و مانند اینها است، همان باید ادا شود و اگر پول است، باید به پولِ روز ادا شود و قدرت خرید مراعات گردد.

مسئله ۱۹۹۵- زوجه، بیش از آنچه که در عقد ذکر شده حقّ مطالبه ندارد مگر آنکه به یکى از عقود لازمه زوج متعهد شده باشد چیز دیگرى علاوه بر مهر بپردازد.

مسئله ۱۹۹۶- اگر کسى زنى را به عقد خود در آورد و قبل از دخول فوت کند نصف مهر را مى‏برد.

مسئله ۱۹۹۷- اگر زنى به دیگرى وکالت دهد که او را با مهر معیّنى به عقد شخص دیگرى در بیاورد، اگر وکیل مهر را کمتر یا زیادتر کند، این عقد فضولى است و منوط به اجازه زن است، اگر قبول کرد عقد صحیح است و الّا باطل است.

مسئله ۱۹۹۸- اگر زوج به غیر از دخول مثلاً با انگشت بکارت زن را بردارد تمام مهر را بدهکار مى‏شود، چه زن راضى به این کار باشد یا نباشد.

مسئله ۱۹۹۹- هرگاه زوج و زوجه اختلاف در پرداخت، یا نوع، یا مقدار آن و مانند اینها داشته باشند، باید به حاکم شرع مراجعه شود.

 مسئله ۲۰۰۰ – شیربها که در میان بعضى از مردم معمول است دین است که باید پرداخته شود.

مسئله ۲۰۰۱- آنچه شوهر براى زن تهیه مى‏کند، نظیر طلا، لباس و مانند اینها، چه قبل از عروسى چه بعد از عروسى، چون تملیک نیست مال شوهر است و همچنین چیزهایى که زن براى شوهر تهیه مى‏کند مال خود اوست، ولى اگر آن چیزها تلف شود هیچ کدام ضامن نیستند.

نویسنده

وکیل پایه یک مهرداد طالبی

See author's posts