شرایط عقد

شرایط عقد

مسئله ۱۹۲۷ – عقد ازدواج، شش شرط دارد:

 اوّل: صیغه را به عربى صحیح همراه با قصد انشاء بخوانند و در صورتى که نتوانند به عربى صحیح بخوانند باید براى خواندن صیغه وکیل بگیرند و اگر وکیل گرفتن هم ممکن نباشد و ضرورتى در کار باشد، خواندن صیغه به زبان دیگر اشکال ندارد.

دوّم: کسى که صیغه را مى‏خواند باید قصد انشا داشته باشد یعنى قصدش این باشد که با گفتن این الفاظ ازدواج حاصل شود.

 سوّم: کسى که صیغه را مى‏خواند باید رشید باشد.

 چهارم: وکیل یا ولى در اجراى صیغه عقد، باید زن و شوهر را معیّن کنند.

 پنجم: زن و مرد به ازدواج راضى باشند.

 ششم: صیغه عقد باید صحیح خوانده شود و اگر طورى غلط بخوانند که معناى آن را عوض کند، عقد باطل است، امّا اگر معنى عوض نشود اشکال ندارد.

مسئله ۱۹۲۸- کسى که دستور زبان عربى را نمى‏داند، اگر قرائتش صحیح باشد و معناى هر کلمه از عقد را جداگانه بداند و از هر لفظى معناى آن را قصد نماید و قصد انشا هم داشته باشد مى‏تواند عقد را بخواند.

مسئله ۱۹۲۹- اگر زنى را براى مردى بدون اجازه آنان عقد کنند و بعد از آن زن و مرد بگویند به آن عقد راضى هستیم، عقد صحیح است.

مسئله ۱۹۳۰- اگر زن و مرد یا یکى از آن دو را به ازدواج مجبور نمایند و بعد از خواندن عقد راضى شوند و بگویند به آن عقد راضى هستیم، عقد صحیح است.

مسئله ۱۹۳۱- پدر و جدّ پدرى مى‏توانند براى فرزند غیر رشید خود همسر اختیار کنند و بعد از آنکه آن طفل رشید گردید نباید آن را به هم بزند مگر اینکه مفسده‏اى داشته باشد، و مخارج و مهریّه زن به عهده پسر مى‏باشد، ولى اگر در حال عقد، طفل مالى نداشته باشد، مهر به عهده ولىّ اوست.

مسئله ۱۹۳۲- دخترى که رشیده است، یعنى مصلحت خود را تشخیص مى‏دهد، چنانچه باکره باشد، باید با اجازه پدر ازدواج نماید، ولى اگر همسر مناسبى براى دختر پیدا شود و پدر مخالفت کند، اجازه او شرط نیست. همچنین اگر به پدر یا جدّ پدرى دسترسى نباشد یا دختر قبلاً شوهر کرده و بکارتش از بین رفته باشد، اجازه پدر لازم نیست.

نویسنده

وکیل پایه یک مهرداد طالبی

See author's posts