
آیا در مواردی از قبیل احضار متهم برای تفهیم اتهام، احضار شاهد یا مطلع (که نتیجه عدم حضور این افراد بدون عذر موجه، جلب است و طبیعتا حضور این افراد قائم به شخص است)، ابلاغ احضاریه باید برای وکیل این افراد (در فرض داشتن وکیل) صورت گیرد یا اینکه احضاریه باید به خود متهم یا شاهد یا مطلع ابلاغ شود یا باید به هر دو شخص (اصیل و وکیل) ابلاغ شود؟
اولا، اصولا در ادای شهادت و بیان اظهارات مطلع، مباشرت شخص شاهد یا مطلع شرط است؛ بنابراین معرفی وکیل دادگستری منتفی است و مواردی مانند شهادت بر شهادت موضوع ماده ۱۸۸ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲، از مصادیق نیابت در شهادت و تابع مقررات مربوط است.
ثانیا، بر اساس مواد ۵، ۴۸ و ۱۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال ۱۳۹۲، وظیفه وکیل متهم، دفاع از وی و انجام اقداماتی است که بدون دخالت موکل، انجام آن از سوی وکیل امکانپذیر باشد؛ بنابراین در مسایلی از قبیل تفهیم اتهام، تحقیق از متهم و اخذ تامین متناسب که قائم به شخص متهم است و نمی توان این اقدامات را در مورد وکیل وی به معرض اجرا گذاشت، متهم شخصا احضار می شود. بدیهی است مطابق ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری متهم می تواند یک وکیل همراه داشته باشد. اما در مواردی مانند اخذ آخرین دفاع، مطابق مواد ۲۶۲ و ۲۶۳ قانون یادشده می توان شخص متهم یا وکیل وی را احضار و آخرین دفاع را اخذ کرد.