
با پایان یافتن جنگ جهانی دوم و تشکیل سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۸ و نیز با تدوین منشور سازمان ملل، موضوع حقوقبشر به معنای عام شکلی جدید به خود گرفت و مدعیان امروزی حقوقبشر، با این مفهوم عام و کلی به بسیاری از کشورها تاخته و منافع موردنظر خود را کسب می کنند.
امروزه مساله «حقوقبشر» قبل از اینکه برای دفاع از حقوقاساسی بشر و رعایت کرامت انسانها باشد، وسیلهای است که کشورهای غربی علیه کشورهای مخالف خود به کار میبرند.
به گزارش میزان، در میان این کشورها، فرانسه جایگاه و نقشی مهم در توسعه و گسترش مفهوم حقوقبشر دارد. فرانسه خود را از مدعیان نخست مبانی فکری و اندیشههای حقوقبشری میداند و لذا سعی کرده تعریفی که از حقوقبشر ارائه میدهد در راستای منافع کشور خود و همپیمانان غربی اش باشد.
مطالعه و بررسی وضعیت و شرایط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی این کشور حاکی از آن است که در فرانسه نقض آشکار موازین انسانی از جمله آزادی، برابری، عدالت و حقوقبشر به شکل گسترده و فزآینده صورت میپذیرد این در حالی است که دولت فرانسه که از مدعیان به اصطلاح حقوقبشر و آزادیهای اساسی در جهان به شمار میرود، هرازگاهی در حرکتی نمایشی اقدام به انتشار گزارشهای حقوقبشری علیه کشورهای مختلف میکند.
برخوردهای خشن با پناهجویان
دیدهبان حقوقبشر با انتشار گزارشی در جولای ۲۰۱۷ ضمن ابراز نگرانی از وضعیت وخیم تعداد کثیری از پناهجویان در منطقه جنگلی کاله فرانسه، از برخورد خشن و سرکوب آنها بهویژه کودکان توسط نیروهای امنیتی و پلیس فرانسه ابزار نگرانی کرد.
این گزارش ۲۵ صفحهای در اواخر ژوئن و اوایل جولای ۲۰۱۷، با مصاحبه دیدهبان حقوقبشر با ۶۱ پناهجو و مهاجر که ۳۱ نفر از آنها افراد زیر ۱۸ سال بودند، تهیه شده است، همچنین در این گزارش با امدادگرانی که مسئولیت غذارسانی، تهیه خدمات دارویی و قانونی به پناهجویان و مهاجران را بر عهده داشتند، مصاحبه شده است.
تا پایان اکتبر ۲۰۱۶ محله زاغهنشین در حاشیه کاله به نام «جنگل» بین شش تا ۱۰ هزار پناهجو و مهاجر را در خود جای داده بود. به دنبال نارضایتی مقامات شهری از وجود چنین مکانی، این کمپ در اکتبر ۲۰۱۶ منحل شد و ساکنان آن به پناهگاههای اضطراری سراسر فرانسه انتقال یافتند این در حالی است که در زمان اعلام پایان ثبتنام برای محل جدید توسط مسئولان، حداقل ۱۰۰ کودک بدون همراه و صدها بزرگسال در صف جابهجایی بودند.
هنگام تعطیلی این کمپ، جانشین شهردار کالاس اعلام کرد که وظیفه آنها در قبال مهاجران و پناهجویان پایان یافته است. از طرف دیگر، مراکز جدیدی که به کودکان بدون همراه اختصاص داده شده بود، مراکزی موقت و فاقد کادر مجرب و مترجم برای کودکان بود لذا به این کودکان اطلاعاتی راجع به امکان درخواست پناهندگی نداده و به مدت چند ماه آنان وارد فرایند پناهندگی نشدند.
اقامت پناهجویان در حاشیه رودخانهها
در مارس ۲۰۱۶ تعداد زیادی از کودکان، مراکز موقت را ترک کرده و به خیابانها، زیرپلها و حاشیه رودخانهها در پاریس پناه بردند.
در حال حاضر و ۹ ماه پس از بسته شدن کمپ «جنگل» کاله، حدود ۴۰۰ الی ۵۰۰ پناهجو و مهاجر در خیابانهای حوالی این شهر زندگی میکنند. علاوه بر این تعداد، ۳۰۰ الی ۴۰۰ نفر دیگر نیز در کمپهای غیررسمی نزدیک منطقه «دونکرک» و در شرایط بسیار بد اقامت دارند.
در کاله و اطراف آن، امدادگران برای پناهندگان و مهاجران غذا، آب، پوشاک و رختخواب میبرند که مکرراً با اختلال پلیس ضربت مواجه میشوند.
در ۲۲ مارس و پس از چالشهای فراوان، انجمنهای خیریه اجازه توزیع غذا را تنها به مدت یک ساعت در هر روز یافتند.
اسپری فلفل علیه پناهجویان
گزارشات دیدهبان حقوقبشر براساس مصاحبههای صورتگرفته با مهاجران و پناهجویان و امدادگران، از استفاده پلیس کالاس و بهویژه پلیس ضربت از سلاحهای سرد و اسپری فلفل خبر میدهد.
یکی از پناهجویان رفتار پلیس را اینگونه توصیف میکند: پلیس دائماً به ما میگوید که وجود شما اینجا غیرقانونی است و باید هرچه سریعتر این محل را ترک کنید.
این رفتارها از سوی پلیس، سوءاستفاده از قدرت و برخلاف حقوقپناهندگان محسوب میشود. استانداردهای بینالمللی بیان میکند که استفاده از خشونت باید تنها در شرایط اضطراری، در چارچوب قانون و به منظور اجرای آن باشد.
دولت فرانسه نه تنها در مساله پناهجویان، بلکه در بسیاری از حوزههای دیگر، مرتکب نقضهای گسترده حقوقبشری شده یا نسبت به نقض حقوقبشر بیتوجه است.
تبعیض و خشونت گسترده پلیس علیه سیاهپوستان، دامن زدن به تنفر مذهبی، شرایط سخت و نامناسب کارگران، اعمال محدودیتهای گسترده مذهبی علیه مسلمانان، تبعیضهای جنسیتی و قومی در حوزههای گوناگون بهویژه اشتغال و آموزش، از جمله موارد دیگر نقض حقوقبشر در فرانسه است. براساس گزارش یورو نیوز، پلیس با حمله به اماکن اسکان پناهجویان، مواد غذایی و پوشاک آنها را با اسپری های شیمایی آلوده و غیرقابل استفاده میکرد. همچنین بهمنظور تسهیل در فرآیند اخراج آنها، پلیس اقدام به معدوم کردن مدارک هویتی و پناهجویی پناهجویان میکرد. پناهجویان در فرانسه علاوه بر متحملشدن خشونت توسط پلیس، همواره توسط گروههای افراطی و نژادپرست مورد حمله و آزار و اذیت قرارگرفته و نهادهای نظارتی اقدام مناسبی در این خصوص انجام نمیدهند.