
نگاه مردم جوامع دیگر به فضای مجازی چگونه است؟ آیا فضای مجازی در کشور های مختلف کارکرد متفاوتی پیدا کرده است؟
هر کشوری با توجه به فرهنگ و روابط اجتماعی از فضای مجازی استفاده می کند. برای مثال در کشور آمریکا مردم خیلی کم از فضای مجازی استفاده می کنند و فضای مجازی به یکی از ابزار های مهم زندگی آن ها تبدیل نشده است. این در حالی است که در ایران فضای مجازی در بین همه اقشار جامعه رسوخ کرده و از کارگر تا شخصیت های سیاسی و اجتماعی همگی به فضای مجازی وابسته شده است. دلیل این مساله نیز این است که فشار ها و مشکلات زندگی باعث شده که فضای مجازی به همه زندگی مردم ایران تبدیل شود و مردم با استفاده از فضای مجازی تاحدودی مشکلات خود را فراموش می کنند. از سوی دیگر در شرایط کنونی فضای مجازی به یکی از کانون های مناقشات خانوادگی تبدیل شده و منشأ بسیاری از مشاجرات بین زن و شوهر است. برخی از افراد تا ساعت های پایانی شب سرگرم فضای مجازی هستند و به همین دلیل از ایجاد صمیمیت و محبت در فضای منزل غافل می شوند. به همین دلیل نیز این گونه رفتار با واکنش اعضای خانواده و به خصوص همسران مواجه شده و فضای خانواده را مکدر و غبارآلود می کند. در شرایطی ما می توانیم به مردم بگوییم که از فضای مجازی فاصله بگیرند که شرایط زندگی بهتر را برای آن ها فراهم کنیم و اجازه بدهیم مردم دغدغه های خود را به صورت شفاف و صریح بیان کنند.
نکته جالب این است که کسانی که نسبت به رویکرد فضای مجازی در جامعه انتقاد می کنند نیز به شکل های مختلف از فضای مجازی استفاده می کنند. دلیل این مساله این است که فضای مجازی نوعی آزادی مجازی برای مردم ایران به وجود آورده که به واسطه آن می توانند دغدغه ها و سلایق خود را در زمینه های مختلف مطرح کنند و به واسطه آن پاسخ مناسبی دریافت کنند. فضای مجازی فی النفسه «بد» نیست بلکه می تواند کارکرد مفیدی در فرایند جامعه داشته باشد. با این همه، ما باید در مرحله نخست این مساله را روشن کنیم که آیا رویکرد جامعه ما با فضای مجازی همخوانی دارد و یا خیر؟ آیا زمینه های ورود فضای مجازی به کشور ما وجود دارد؟ وجود فضای مجازی در زندگی شهروندان ایرانی چه چالش ها و فرصت هایی ایجاد می کند؟ در مرحله نخست ما باید به این سوالات پاسخ مناسب و علمی بدهیم و در مرحله بعد به فکر آسیب شناسی استفاده مردم از فضای مجازی باشیم. این در حالی است که برخی رویکرد ها در جامعه ما همخوانی ندارد. برای مثال ماهواره در ایران ممنوع اعلام شده است. با این همه، دولت روز به روز سرعت و حجم اینترنت بهتری به شهروندان ارائه می کند و شهروندان به واسطه اینترنت امکان بهتری برای دیدن برنامه های ماهواره و حتی نامناسب تر از آن را پیدا می کنند. در نتیجه در برخی تصمیم گیری ها مناقشه های فاحشی در بین تصمیم گیرندگان جامعه وجود دارد.