موارد صدور قرار بازداشت موقت
موارد صدور قرار بازداشت موقت
قرار بازداشت موقت از جمله قرار‌های تامینی است که در قانون برای دسترسی آسان و بهموقع به متهم و جلوگیری از فرار او پیشبینی شده است.
بر اساس قانون، بازپرس میتواند پس از تفهیم اتهام و انجام تحقیقات لازم، قرار بازداشت موقت را در صورتی که دلایل کافی وجود داشته باشد، صادر کند. بازداشت موقت یکی از مطمئن‌ترین راه‌هایی است که قاضی تحقیق از آن استفاده می‌کند تا بتواند تحقیقات خود را در مرحله تحقیقات مقدماتی کامل کند، زیرا گاهی اوقات این امکان وجود دارد که متهم در مرحله تحقیقات مقدماتی متواری شود و به همین دلیل قاضی دستور بازداشت موقت را به دلیل بیم فرار متهم صادر می‌کند. بر اساس ماده ۲۳۷ قانون آیین دادرسی کیفری، صدور قرار بازداشت موقت جایز نیست، مگر در مورد جرایم زیر، که دلایل و قرائن کافی بر توجه اتهام به متهم دلالت کند: در جرایمی که مجازات قانونی آنها سلب حیات، حبس ابد یا قطع عضو و جنایات عمدی علیه تمامیت جسمانی که میزان دیه آنها ثلث دیه کامل یا بیش از آن است؛ جرایم تعزیری که درجه چهار و بالاتر است؛ جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی کشور که مجازات قانونی آنها درجه پنج و بالاتر است؛ ایجاد مزاحمت و آزار و اذیت بانوان و اطفال و تظاهر، قدرتنمایی و ایجاد مزاحمت برای اشخاص که به وسیله چاقو یا هر نوع اسلحه انجام شود؛ سرقت، کلاهبرداری، ارتشاء، اختلاس، خیانت در امانت، جعل یا استفاده از سند مجعول در صورتی که مشمول بند (ب) این ماده نباشد و متهم دارای یک فقره سابقه محکومیت قطعی به علت ارتکاب هر یک از جرایم مذکور باشد.
حمایت
نویسنده
نظریه مشورتی در خصوص حق طلبکاران مختلف نسبت به مال توقیف شده 
نحوه استعلام وضعیت چک صیاد 
چه محکومیت‌هایی در گواهی پیشینه کیفری درج نمی‌شود؟ 
ولی قهری به چه کسی گفته می‌شود؟ 
ارزش قضایی استشهادیه در امور کیفری 
قانون نصب پمپ آب در ساختمان {هزینه نصب و تعمیر با کی هستش؟}