
در عقودی که فوریت، در خیار فسخ آنها شرط است، مانند خیار غبن، تدلیس و عیب، سکوت صاحب حق، دلالت بر اجازه معامله دارد. در حقیقت، سکوت در این مقام، نوعی اعلان اراده مبنی بر قبول صحت عقد واقعشده است.
البته میتوان گفت که محدوده زمانی تعیینشده برای اعمال حق خیار، شرط آن حق است که با منتفی شدن شرط، مشروط نیز منتفی میشود.