
در مقام اقامه دعوا، پاسخ مدعیعلیه به سه شکل اقرار، انکار و سکوت میتواند باشد. سکوت در اینجا، ظاهرا در معنای قبول نیست زیرا در امر قضا، پذیرش و قبول ادعا را «اقرار» میگویند. در خصوص حکم و اثر سکوت در این جایگاه باید گفت که، اگر مدعیعلیه در برابر ادعای وارده سکوت کند یا اینکه مثلا بگوید نمیدانم، قاضی تا سه بار او را وادار به دادن پاسخ میکند و در صورت استنکاف از جواب (اقرار یا انکار)، قاضی قسم را بر مدعی رد میکند و اگر او قسم خورد، حقش ثابت میشود. بنابراین سکوت در اینجا اولا به معنای قبول نیست و ثانیا از آن، ارادهای جز طفره رفتن از پاسخ استفاده نمیشود اما این اثر بر آن مترتب است که با سکوت مدعیعلیه و قسم خوردن مدعی، خوانده محکوم خواهد شد.