
ماه رمضان ماه خداوند، ماه نزول قرآن و از شریفترین ماههای سال است. در ین ماه درهای آسمان و بهشت گشوده و درهای جهنم بسته میشود، و عبادت در یکی از شبهای آن ( شب قدر ) بهتر از عبادت هزار ماه است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در خطبه شعبانیه خود درباره فضیلت و عظمت ماه رمضان فرموده است: «ای بندگان خدا! ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما روی آورده است؛ ماهی که نزد خداوند بهترین ماهها است؛ روزهایش بهترین روزها، شبهایش بهترین شبها و ساعاتش بهترین ساعات است.
بر مهمانی خداوند فرا خوانده شدید و از جمله اهل کرامت قرار گرفتید. درا ین ماه، نفسهای شما تسبیح، خواب شما عبادت، عملهایتان مقبول و دعاهیتان مستجاب است.
پس با نیتی درست و دلی پاکیزه، پروردگارتان را بخوانید تا شما را بری روزه داشتن و تلاوت قرآن توفیق دهد. بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در ین ماه عظیم محروم گردد. با گرسنگی و تشنگی در این ماه، به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت باشید.»
آن گاه پیامبر اکرم وظیفه روزهداران را برشمرد و از صدقه بر فقیران، احترام به سالخوردگان، ترحم به کودکان، صله ارحام، حفظ زبان و چشم و گوش از حرام، مهربانی به یتیمان و نیز عبادت و سجده های طولانی، نماز، توبه، صلوات، تلاوت قرآن و فضیلت اطعام در این ماه سخن گفت
پس بااین اوصاف که ماه رمضان یکی ازپرفضیلترین ماه هاست وانجام هرعمل خیری دراین ماه ثواب چندین برابرداردانعقاد عقد مبارکی مانند ازدواج چه بهتر که در مبارک ترین ماه سال باشد. ازدواج سنت پیامبر است و اقدام به آن و کمک برای انجام آن پسندیده و مبارک است. حالا معلوم نیست از کجا این تفکر و تصور پدید آمده که عمل به سنت پیامبر در ماه مبارک، حرمت دارد؟!»
آنچه که در ماه رمضان ممنوع است، نزدیکی (جماع) با همسر، برای شخص روزه دار است، نه خواندن عقد.
. نتیجه این که انسان می تواند در ماه مبارک رمضان ازدواج کند – چه دائم و چه غیر دائم -؛ یعنی اجرای عقد می تواند در روز باشد، اما نزدیکی فقط شب ها بعد از افطار تا هنگام اذان صبح، به مقداری که وقت برای انجام غسل، یا تیمم – در صورت عدم دسترسی به آب یا محذور استفاده از آن- داشته باشند.