اما و اگرهای لغو فروش طرح ترافیک سالانه

درحالی که محمد علیخانی، رییس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران، عنوان کرده است، بازنگری طرح ترافیک شهر تهران در شورا در حال بررسی است و امکان لغو فروش طرح ترافیک سالانه نیز وجود دارد. اما صدیف بدری، سخنگوی کمیسیون عمران مجلس این اقدام را ایده کارشناسی شده نمی‌داند و عنوان می‌کند که به احتمال زیاد شورای‌عالی ترافیک با آن مخالفت خواهد کرد.
با این حال به‌نظر می‌رسد متولیان امر در شهرداری تهران سعی دارند این اقدام را اجرایی کنند. زیرا محسن پورسیدآقایی، معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران  از انجام مطالعاتی خبر می‌دهد که ممکن است مسیر ثبت‌نام طرح سالانه را حذف کند. وی حتی این را هم گفته است که طرحی آماده کردیم که احتمالا دیگر موضوع ثبت‌نام و فروش سالیانه آرم طرح ترافیک منتفی شود. این درحالی است که وی هدف از این اقدام را  کمک به مردم می‌داند تا آزادی بیشتری برای ورود به محدوده طرح ترافیک داشته باشند. با این توضیح که فروش طرح تنها به عده‌ای درست نیست.

نگاهی به هزینه روزانه مجوز طرح ترافیک
البته تنها کافی است نگاهی به هزینه روزانه مجوز طرح ترافیک داشته باشیم، اینکه هر فردی برای تردد در این محدوده بایدروزانه ۴۱هزارو ۱۶۰ تومان بپردازد که رقمی چشمگیر است و به‌طور قطع چندان با این ایده که افراد باید برای استفاده از این امکان آزاد باشند همخوانی ندارد. اگرچه شاید متولیان امر در مواجه با این عدد که به‌طور قطع سال آینده دستخوش تغییر نیز خواهد شد، عنوان کنند افراد برای آمد و شد از ساعت ۶:۳۰ دقیقه باید این رقم را بپردازند و سقف پرداخت در ساعت دیگر یعنی ۱۰ و ۱۴ به ترتیب ۳۰هزار و ۸۴۰ تومان و ۱۹هزارو ۸۰۰ تومان است، اما به‌طور قطع درصد زیادی از ترددها در صورت حذف فروش سالانه به ساعات اول صبح اختصاص دارد. کارمندانی که برای رفتن به سرکار تاکنون از طرح‌های ترافیک سالانه بهره می‌بردند که هزینه آن نیز مناسب بود. اگر از این آمار و ارقام هم بگذریم و اینگونه تصور کنیم، چنین ایده‌ای موجب خواهد شد تا سایر خودروها هم به راحتی در محدوده مذکور تردد کنند، نخست باید گفت در حال حاضر نیز این امکان وجود دارد و وسایل نقلیه فاقد آرم طرح ترافیک سالانه، به صورت روزانه یا ماهانه مجوز ورود به این محدوده را خریداری کنند.اما بعد دیگر ماجرا که اهمیت زیادی نیز دارد؛ این است که سهم ذرات معلق ناشی از خودروهای غیراستاندارد و از رده خارج در آلودگی هوای تهران بسیار بالاست،بنابراین طرح اینکه به جای ۱۰۰ هزار خودرو، پنج میلیون خودرو حق تردد در شهر را داشته باشند،‌ ایده پخته و کارشناسی شده‌ای نیست. آنچه که سخنگوی کمیسیون عمران مجلس نیز بر آن تاکید دارد.

ترافیک و آلوگی هوا فراموش می‌شوند؟
واقعیت این است که سال‌هاست ورود به محدوه طرح ترافیک به دو دلیل نیاز به مجوز دارد. ترافیک و آلوگی هوا، دو علت مهم که به‌نظر می‌رسد با وجود همه مشکلات و جولان ذرات آلاینده در تهران در طرح جدیدی که مدیران شهری برای پایتخت‌نشینان درنظر گرفته‌اند، دیگر چندان اهمیتی ندارد آن هم در شهری که آلودگی این روزها چهره آن را خاکستری و تنفس را برای بسیاری از ساکنان دشوار کرده است.
آنچه که شاید موجب شده تا عبدالرضا هاشم‌زائی، نماینده مردم تهران در مجلس عنوان کند؛ ما باید حدالامکان طرح ترافیک را داشته باشیم و تنها ماشین‌ها با نمره دولتی و وسایل عمومی اجازه ورود به طرح ترافیک را داشته باشند.  توضیحی که به‌نظر می‌رسد نه تنها چندان با ایده معاون حمل و نقل شهردای تهران همخوان نیست، بلکه بسیار متفاوت است زیرا که وی اعتقاد دارد؛ در تهران پنج میلیون خودرو وجود دارد که در سال‌های گذشته عملا تنها به ۹۸ هزار خودرو آرم سالیانه فروخته می‌شد و تنها این ۹۸ هزار خودرو شانس ورود به محدوده طرح ترافیک آن هم به صورت سالیانه داشتند و مابقی خودروها محروم از طرح ترافیک بودند.

تهران نیاز به مدیریت دارد
تلاش برای اجرایی کردن این طرح در شرایطی انجام می‎شود که افزایش غلظت آلاینده‌های جوی این روزها به معضل مهم شهر تهران تبدیل شده است و به‌طور قطع پایتخت بیشتر از تلاش برای آزادی در تردد البته به بهای فروش آرم ترافیک روزانه به قیمت بالا، نیاز به مدیریت و برنامه‌ریزی برای توسعه حمل و نقل عمومی دارد. اقدامی که اگر با برنامه‌ریزی و مدیریت دقیق صورت گیرد شاید دیگر جایی برای چانه‌زنی درباره تعداد این
موضوع نباشد. فقط کافی است؛ کمی به صحبت‌های احد وظیفه، مدیرکل پیش بینی سازمان سازمان هواشناسی کشور دقت کنیم که همچنان از افزایش و روند صعودی غلظت آلاینده های جوی تا فردا؛ چهارم دی خبر می‌دهد، که البته تجربه ثابت کرده است این زمان می‌تواند بیشتر نیز شود. آنچه که ضرورت توسعه و تجهیز وسایل حمل و نقل عمومی و ارزان را بیش از پیش به مسئولان شهری گوشزد می‌کند.
زیرا که به‌طور قطع اگر امکانات لازم برای تردد آسان و استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی مانند مترو و خطوط اتوبوس تندرو فراهم باشد، کمتر فردی حاضر باشد با وسیله نقلیه شخصی در شهر تردد کند. براین اساس به اظهارنظر هاشم‌زائی می‌رسیم که می‌گوید؛ به‌نظر می‌رسد این کار منبع درآمدی برای شهرداری شده است. البته وی به این نکته نیز اشاره می‌کند که شاید شهرداری هم به دلیل اینکه در بودجه‌اش درآمد پایداری پیش‌بینی نشده، با مشکلاتی روبه‌روست ولی راه‌ چاره فروش طرح
ترافیک نیست.
به‎هرحال حتی اگر بپذیریم که هدف از مطرح شدن این ایده برخورداری همه شهروندان از امتیاز تردد در شهر باشد، اما این کار مستلزم مطالعات همه جانبه‌  و مهمتر از آن تجهیز حمل و نقل عمومی است که این روزها چندان حال مساعدی ندارد.