وکیل پایه یک : شرط ضمن‌العقد تنصیف دارایی زوج با اجرت‌المثل ایام زندگی مشترک زوجه

با توجه به ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده مصوب اول اسفند سال ۱۳۹۱، آیا شرط ضمن‌العقد تنصیف دارایی زوج با اجرت‌المثل ایام زندگی مشترک زوجه قابل جمع است؟ آیا مبنای شرعی و قانونی هر یک از شرط ضمن‌العقد تنصیف و اجرت‌المثل ایام زندگی مشترک یکی است یا هر یک از آن دو دارای مبنای شرعی و قانونی متفاوتی هستند؟ درخصوص عقد نکاحی که در زمان حاکمیت ماده‌واحده اصلاح مقررات مربوط به طلاق مصوب مجمع تشخبص مصلحت نظام واقع شده است، آیا مقررات قانون اخیرالتصویب حمایت خانواده سال ۱۳۹۱ مؤثر است یا خیر؟ به عبارت دیگر آیا می‌توان به استناد قانون اخیر که ناسخ ماده‌واحده مقررات مربوط به طلاق است، زوج را به پرداخت تا نصف اموال موضوع شرط ضمن‌العقد و همچنین اجرت‌المثل در صورت مطالبه زوجه مکلف کرد یا خیر؟ آیا سوءمعاشرت زوجه، درخواست طلاق توسط زوجه، سالم یا معیوب بودن زوجه و عدم ذکر شرط تنصیف دارایی زوج، تأثیری در موضوع دارد یا خیر؟
اعمال شرط ضمن‌العقد مشعر بر تنصیف دارایی زوج با تعیین اجرت‌المثل ایام زندگی مشترک زوجه، قابل جمع بوده و هر یک دارای مبنا و منشا جداگانه است. تنصیف دارایی، شرطی است که به عنوان بند «الف» در عقدنامه‌های چاپی جمهوری اسلامی ایران آمده و در صورت امضای آن توسط زوجین، به عنوان شرط ضمن عقد محسوب می‌شود. در حالی که اجرت‌المثل زوجه بر اساس تبصره الحاقی مصوب سال ۱۳۸۵ به ماده ۳۳۶ قانون مدنی و با تحقق شرایط مندرج در آن تعیین می‌شود و ارتباطی به نحوه رفتار زوجه هم ندارد همچنین از نظر قابلیت جمع تنصیف دارایی با اجرت‌المثل، بین ماده‌واحده قانون اصلاح مقررات مربوط به طلاق و قانون حمایت خانواده سال ۱۳۹۱ مغایرتی وجود ندارد. شرط اعمال تنصیف دارایی زوج با توجه به بند «الف» مندرج در متن چاپی عقدنامه‌ها، این است که طلاق به درخواست زوجه نبوده و ناشی از تخلف مشارالیها از وظایف زناشویی نباشد. بدیهی است عیوب جسمانی زوجه که می‌تواند ناشی از بیماری یا یک عارضه طبیعی و غیرارادی ‌باشد، مانع اعمال شرط مزبور نیست.

حمایت

نویسنده

وکیل پایه یک مهرداد طالبی

See author's posts