قانون اجازه افتتاح حساب پس‌انداز برای اطفال مصوب ۲۱ فروردین سال ۱۳۵۷

بر اساس تبصره قانون اجازه افتتاح حساب پس‌انداز برای اطفال مصوب ۲۱ فروردین سال ۱۳۵۷، مادر می‌تواند به نام فرزند صغیر خود حساب پس‌انداز باز کند و حق برداشت از این حساب تا رسیدن صغیر به ۱۸ سال تمام فقط با مادر است. به استناد نظریه شماره ۷۰۶۷/۷ مورخ ۱۸ اردیبهشت سال ۱۳۵۸ اداره‌کل حقوقی قوه‌قضاییه، اعتبار این قانون به قوت خود باقی است و با ولایت پدر یا وصی منافات ندارد. نظر به اینکه ماده ۳ فصل دوم قانون عملیات بانکی بدون ربا مصوب سال ۱۳۶۲، انواع حساب‌‌ها را به دو دسته کلی سپرده‌های قرض‌الحسنه شامل جاری و پس‌انداز و سپرده‌های سرمایه‌گذاری تعریف کرده است، این سوال ایجاد می‌شود که آیا دایره اقدام مادر در افتتاح حساب به نام صغیر، منحصر به نوع اول یعنی سپرده‌های قرض‌الحسنه و پس‌انداز بوده و قابل تسری به دسته دوم یعنی سپرده‌های سرمایه‌گذاری نیست؟ در زمان وضع قانون اساساً تعریف فوق موضوعیت نداشته تا تفسیر فوق مبنی بر اینکه محدود کردن مادر به افتتاح نوعی خاص از حساب بانکی مدنظر بوده است، قابل قبول باشد. آیا دامنه اختیار قانونی مادر در افتتاح حساب برای کودک به استناد قانون اجازه افتتاح حساب پس‌انداز برای اطفال صرفاً محدود به نوعی خاص از حساب‌های بانکی تحت عنوان پس‌انداز است یا می‌توان با استفاده از متن قانون و مستندات مورد اشاره، حساب سپرده سرمایه‌گذاری مدت‌دار را نیز مشمول قانون موردنظر دانست؟
هدف مقنن از تجویز افتتاح حساب پس‌انداز از سوی مادر برای فرزند صغیر خود، ایجاد تسهیلات بانکی به منظور تأمین آتیه فرزند صغیر است بنابراین اولاً قانون مزبور در جهت حمایت از افراد صغیر وضع شده است و نه صرفاً به منظور اعطای امتیازی به مادران. ثانیاً حساب پس‌انداز مذکور در قانون یادشده، هرگونه حسابی را که از لحاظ مقررات کنونی بانکداری و عرف معمول، به منزله اندوخته و ذخیره‌ای برای آینده صغار و حفظ و ارتقای وضعیت و حقوق مالی آنها باشد، شامل می‌شود.

حمایت

نویسنده

وکیل پایه یک مهرداد طالبی

See author's posts