
یک پلاک مسکونی بین دو خواهر و اداره اوقاف و امور خیریه مشترک است که هر یک به نسبت دو دانگ مشاع مالکیت دارند. یکی از خواهران تقاضای افراز و در صورت غیرقابل افراز بودن درخواست اجازه فروش پلاک را دارد. با توجه به غیر قابل افراز بودن پلاک مذکور و با توجه به صدر ماده ۳۴۹ قانون مدنی که بیع مال وقف را ممنوع کرده است آیا میتوان به چنین تقاضایی ترتیب اثر داد یا خیر؟ و اگر پاسخ مثبت است چگونه باید عمل شود؟
به موجب ماده ۵۹۷ قانون مدنی، تقسیم ملک از وقف جایز است بنابراین دعوای افراز ملک باید بدواً طبق قانون افراز و فروش املاک مشاع مصوب سال ۱۳۵۷ در واحد ثبتی محل ملک غیرمنقول مطرح و رسیدگی شود. چنانچه طبق تصمیم واحد ثبتی مذکور و قطعیت آن، ملک غیرقابل تقسیم باشد، متقاضی میتواند از دادگاه تقاضای دستور فروش کند. صرف ادعای اینکه ملک غیرقابل افراز است نمیتواند برای دادگاه مستند دستور فروش باشد بنابراین اگر دلایل و حکم لازم بر غیرقابل افراز بودن ملک به دادگاه ارایه شود، دادگاه میتواند در حدود مقررات قانون فوق و آییننامه اجرایی آن دستور فروش آن به حالت مشاعی یعنی چهار دانگ مشاع از ۶ دانگ ملک (با حفظ دو دانگ وقف) را صادر کند. در این صورت اگر چهار دانگ به فروش برسد چهار دانگ آن فروخته میشود و اگر مشتری پیدا نشود به همان حالت اشاعه باقی میماند.
حمایت