
ویژگیها و آثار موافقتنامه داوری
موافقتنامه داوری چه به شکل قرارداد داوری و چه به شکل شرط ضمن عقد، یک عقد لازم است؛ یعنی هیچیک از طرفین نمیتوانند به صورت یکطرفه آن را فسخ کنند. همچنین، یک طرف موافقتنامه داوری نمیتواند حتی داور اختصاصی خود را بدون رضایت طرف مقابل عزل کند. (ماده ۴۸۱ قانون آیین دادرسی مدنی) زمانی که موافقتنامه داوری وجود دارد طرفین در صورت اختلاف باید به داور مراجعه کنند و صلاحیت دادگاه در رسیدگی به موضوع اختلاف مربوط به داوری تا زمان صدور رأی از سوی داور یا عدم امکان رأی از سوی داور از بین میرود اما از طرفی حتی اگر در توافق داوری طرفین اختلاف شخص معینی را برای داوری انتخاب کرده باشند، در صورت اختلاف، شخص داور ملزم به داوری نیست حتی اگر قبلاً داوری را پذیرفته باشد. (مواد ۴۶۳ و ۴۷۳ قانون آیین دادرسی مدنی)
علاوهبراین، توافق داوری فقط نسبت به افرادی که در این توافق وجود دارند اثر دارد و نمیتوان آن را نسبت به افراد دیگری که در موافقتنامه وجود نداشتند و توافق نکردند، اجرا کرد. بنابراین اگر شخصی غیر از طرفین موافقتنامه داوری در دعوا وجود داشته باشد، بهطور مستقل در دادگاه رسیدگی خواهد شد مگر با یکدیگر توافق کنند (ماده ۴۷۵ قانون آیین دادرسی مدنی). همچنین، نامه داوری نسبت به وراث طرفین تأثیری ندارد.
حمایت