
قسمت اخیر ماده ۴۹۰ قانون آیین دادرسی مدنی مقرر میدارد «تا رسیدگی به اصل دعوی و قطعی شدن حکم به بطلان، رأی داور متوقف میماند» و ماده ۴۹۳ قانون مذکور مقرر میدارد «اعتراض به رأی داور مانع اجرا نیست، مگر آنکه دلایل اعتراض قوی باشد. در این صورت دادگاه قرار توقف یا منع اجرا را تا پایان رسیدگی به اعتراض و صدور حکم قطعی صادر میکند و در صورت اقتضا تأمین مناسب نیز از معترض اخذ خواهد شد» آیا بین مواد مذکور تعارض وجود دارد یا خیر؟ در موردی که دادخواست ابطال رأی داور تقدیم دادگاه شده است، مقام قضایی به استناد کدام یک از مواد مذکور، اجرای رأی داور را متوقف میکند؟
ماده ۴۹۳ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی، ناظر به زمانی است که در جریان رسیدگی دادگاه بدوی به درخواست بطلان رأی داور، دادگاه قرار توقف یا منع اجرای رأی داوری را صادر کند. در حالی که هنوز راجع به موضوع بطلان رأی داور، رأی صادر نکرده است؛ اما ذیل ماده ۴۹۰ ناظر به زمانی است که دادگاه، رأی خود مبنی بر بطلان رأی داور را صادر کند و از این حیث، فارغ از رسیدگی باشد.
حمایت