خریدار در ملکی که مستحق للغیر درآمده، مبادرت به ساخت و ساز و انجام هزینه هایی در این راستا کرده

شخص «الف» زمینی را به قیمت یکصد میلیون ریال به شخص «ب» می‎فروشد و شخص «ب» نیز در آن تا مبلغ پانصد میلیون ریال بابت ساخت‎وساز هزینه می‌کند و آن ملک را به قیمت ششصد میلیون ریال به شخص «ج» می‎فروشد و سپس کاشف به عمل می‎آید که این ملک، مستحق‎للغیر بوده و متعلق به شخص «د» است و این فرد ابطال همه معاملات و قلع‎وقمع بنا را از دادگاه درخواست، و حکم دریافت می‎کند. حال شخص «ج» به‎عنوانآخرین متصرف جهت استرداد ثمن و غرامات به شخص «ب» رجوع می‎کند و مبلغ ششصد میلیون ریال خود را دریافت می‎کند. متعاقبا شخص «ب» نیز به ید ماقبل خود یعنی «الف» مراجعه و دعوای استرداد ثمن و غرامات را طرح می‎کند و خواستار ارزش زمین به قیمت روز و هزینه ساخت‎وساز ملک می‎شود. آیا دادگاه با توجه به ماده ۳۱۴ قانون مدنی باید صرفا به قیمت ارزش زمین به نرخ روز کارشناسی، حکم صادر کند؟ یا اینکه با توجه به قاعده لاضرر و ماده ۳۲۵ قانون مدنی باید علاوه بر ارزش زمین، به هزینه ساخت‎وساز ملک نیز حکم صادر کند. توضیح آن که غاصبان همگی جاهل به غصب بوده‎اند.
در فرض سوال که خریدار در ملکی که مستحق‎للغیر درآمده، مبادرت به ساخت‎وساز و انجام هزینه‎هایی در این راستا کرده، در صورت جهل مشتری، هزینه‎های صورت‎گرفته مشمول عنوان «غرامت» موضوع ماده ۳۹۱ قانون مدنی بوده و قابل مطالبه است.حمایت

نویسنده

وکیل پایه یک مهرداد طالبی

See author's posts