
در خصوص برداشت صدف دریایی از سواحل با توجه به قانون اصلاح قانون معادن مصوب سال ۱۳۹۰ نسبت به افراد فاقد مجوز برداشت، اداره صنعت، معدن و تجارت شاکی خصوصی است یا ادارات محیط زیست و منابع طبیعی نیز میتوانند به عنوان تخریب شکایت یا اعلام جرم کنند؟ مجازات قانونی جرم مذکور بر اساس ماده ۶۹۰ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۷۵ است یا ماده ۱۱ قانون اراضی مستحدثه و ساحلی مصوب سال ۱۳۵۴؟
صدف دریایی دو نوع است؛ نخست، صدفهای دریایی که در کنار سواحل بوده و معمولا سفید رنگ و به صورت جدا از هم مشاهده میشوند و در اصطلاح عامیانه گوشماهی نامیده میشوند و دوم، صدفهای نوع نخست که در طول زمان به سنگ تبدیل شدهاند و در اصطلاح معدن به آن لوماشل میگویند. برداشت نوع دوم صدفها طبق بند الف ماده ۳ و ماده ۱۹ قانون معادن اصلاحی سال ۱۳۹۰ چنانچه بدون مجوز وزارت صنعت، معدن و تجارت صورت پذیرد، تصرف در اموال عمومی و دولتی محسوب میشود و با مرتکب برابر مقررات مربوط رفتار خواهد شد؛ در این صورت با توجه به ذیل ماده اخیرالذکر، آن وزارتخانه شاکی محسوب میشود. برداشت نوع اول صدفها به لحاظ عدم شمول تعریف مواد معدنی بر آنها مستقلا جرم نبوده و مشمول قانون معادن نیست. ضمنا چنانچه صدف از سواحل دریا توام با شن و ماسه برداشت شده و موجب تخریب ساحل شود، بر اساس ماده ۱۱ قانون اراضی مستحدث و ساحلی مصوب سال ۱۳۵۴، مجازات مرتکب تعیین میشود و وزارت نیرو نیز با عنایت به مواد یک، ۲ و ۳ قانون توزیع عادلانه آب مصوب سال ۱۳۶۱ ذینفع محسوب شده و میتواند شکایت خود را در این خصوص اعلام کند. مواد ۴ و ۹ قانون معادن اصلاحی سال ۱۳۹۰ با لحاظ ماده ۴۸ قانون توزیع عادلانه آب مصوب سال ۱۳۶۱ موید این نظر است. بدیهی است صید غیرمجاز آبزیان از جمله حلزون مشمول مقررات مربوطه است.حمایت