
توضیح ماده 690 قانون مجازات اسلامی با عنوان هتک حرمت منازل و املاک غیر
ماده 690 قانون مجازات اسلامی که متنی طولانی دارد چندین جرم را بیان می کند: از جمله این موارد تهیه آثار تصرف در اراضی و املاک و موقوفات و محبوسات و اثلاث باقیه که برای مصارف عام المنفعه می باشد یا اشخاص حقیقی یا حقوقی برای ذیحق شناختن خود یا دیگری اقدام نماید , تخریب محیط زیست, تجاوز, تصرف عدوانی, ایجاد مزاحمت و ممانعت از حق می باشد.
در تبصره یک بیان می کند که رسیدگی به این جرایم خارج از نوبت بوده و مقام قضایی تا صدور حکم قطعی با تنظیم صورت مجلس دستور توقف عملیات متجاوز را صادر خواهد کرد.
در تبصره دو بیان می کند که در صورتی که تعداد متهمان بیش از سه نفر باشد و دلایل قوی مبنی بر ارتکاب جرم وجود داشته باشد قرار بازداشت صادر شده و مدعی می تواند خواستار خلع ید و قلع بنا و اشجار و رفع آثار تجاوز شود.
بحث مزاحمت در این ماده مشمول اموال عمومی و دولتی می گردد و اموال شخصی افراد را در بر نمی گیرد. از سوی دیگر با توجه به تفسیر مضیق قوانین جزایی نمی توان موضوع این ماده را اموال شخصی افراد بسط داد.
مزاحمت در یک حالت جرم شناخته می شود که توضیح خواهیم داد.
ماده 160 قانون آیین دادرسی مدنی تعریف کرده است و حق مراجعه به دادگاه برای شخصی که در ملک خود دچار مزاحمت شده است را به رسمیت شناخته است.
تعریف دعوای مزاحمت: دعوایی که در آن متصرف مال غیر منقول از شخصی که در تصرفات او مزاحمت ایجاد کرده است درخواست جلوگیری از مزاحمت را می نماید بدون اینکه مال را از تصرف او خارج کرده باشد.
شخص متصرف که از سوی دیگری مورد مزاحمت واقع شده با وجود شرایطی که در زیر آمده می تواند با ارایه دادخواست به دادگاه حقوقی درخواست رفع مزاحمت نماید:
1. دامه یافتن سابقه تصرف
2. خارج نشدن مال از ید سابق
3. واقع شدن مزاحمت