
در ضبط وثیقههای مربوط به قرارهای تامین کیفری در برخی موارد علیرغم برگزاری دو مرحله مزایده، به دلایل مختلف مثل نبود مشتری، ملک به فروش نمیرسد. حال با توجه به اینکه ذینفع در این مورد دولت است، آیا واحد اجرای احکام کیفری در فرض مطروحه، راسا میتواند با لحاظ قیمت کارشناسی و به میزان قرار تامین کیفری، دستور انتقال ملک به دولت را به نمایندگی سازمان جمعآوری اموال تملیکی صادر کند؟
در فرض سؤال که با انجام دوباره مزایده پلاکهای ثبتی مورد وثیقه خریداری نداشته و فروش آنها ممکن نبوده است، از پلاکهای ثبتی رفع توقیف نمیشود؛ زیرا فروش این پلاکها در راستای اجرای دستور قطعی مبنی بر ضبط وثیقه به لحاظ احراز تخلف وثیقهگذار بوده و از شمول مقررات ماده ۱۳۲ قانون اجرای احکام مدنی مصوب سال ۱۳۵۶ خارج است و راهکاری که به نظر میرسد، آن است که بر اساس نظریه کارشناس در خصوص قیمت واقعی پلاکهای ثبتی مورد نظر، با توجه به مبلغ و میزان وثیقه نسبت به قیمت کل این پلاکهای ثبتی، سهم مشاعی از کل آنها ضبط و در صورت موافقت محکومله معادل ضرر و زیان به وی انتقال یابد و در صورت وجود مازاد تا مبلغ وثیقه به تملک دولت درآورده شود و مابقی همچنان در مالکیت وثیقهگذار باقی بماند و مراتب نیز به اداره ثبت اسناد و املاک اعلام شود. همچنین در فرضی که پرونده هنوز در مرحله رسیدگی است، اگر پرونده فاقد شاکی خصوصی است، میتوان در فرض سؤال که ملک در مزایده دوم هم به فروش نرفته است، ملک را به تملک دولت درآورد؛ اما اگر دارای شاکی خصوصی باشد، حکم مقرر در ماده ۵۳۸ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال ۱۳۹۲ مبنی بر اینکه «دیه یا ضرر و زیان ناشی از جرم در ابتدا از محل تأمین اخذشده پرداخت و مازاد بر آن به نفع دولت ضبط میشود»، حکایت از تقدم استیفای حق مدعی خصوصی از تأمین اخذشده دارد؛ در این حالت ملک را به لحاظ عدم فروش در مزایده دوم نمیتوان به تملک دولت درآورد و باید تا زمان صدور حکم قطعی عملیات اجرایی را متوقف کرد.
حمایت