اوایل امسال زن جوانی به همراه دختر ۱۸ سالهاش با مراجعه به پلیس آگاهی از پسر جوانی به اتهام آزار و اذیت دخترش شکایت کرد.
وی در توضیح ماجرا گفت: از آنجا که دخترم کم بینا و کند ذهن است او را به یک مرکز توانبخشی میبردم. در آن مرکز پسر جوانی که توانایی صحبت نداشت و تقریباً لال بود رفت و آمد داشت. دخترم با این پسر آشنا شد و از طریق فضای مجازی نیز باهم در ارتباط بودند تا اینکه بهتازگی متوجه شدم این پسر پس از فریب دخترم او را به خانهشان برده و مورد آزار قرار داده است.
بعد از این شکایت، دختر جوان به پزشکی قانونی معرفی شد و کارشناسان آزار او را تأیید کردند.
با اعلام گزارش پزشکی قانونی، بلافاصله پسر جوان بازداشت شد اما اتهامش را رد کرد و در حالی که با زبان اشاره صحبت میکرد، گفت: وقتی این دختر را دیدم به او علاقهمند شدم و با هم دوست شدیم. او با میل و خواست خودش به خانهمان آمد و من او را فریب ندادم.
با تکمیل تحقیقات برای متهم به اتهام تجاوز به عنف، کیفرخواست صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه ۱۲ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در دادگاه چه گذشت
در ابتدای این جلسه شاکی به جایگاه رفت و از طرف دخترش برای متهم درخواست اشد مجازات کرد.
سپس پسر جوان برای دفاع از خود در جایگاه ایستاد و در حالی که با زبان اشاره صحبت میکرد، گفت: من برای گفتاردرمانی به مرکز توانبخشی میرفتم و همانجا با این دختر آشنا شدم. با اینکه او کندذهن است اما درک درستی از عشق و عاطفه دارد و همین موضوع سبب شد من به او علاقهمند شوم. رابطه ما عاشقانه بوده و او با میل خودش به خانهمان آمد. به همین خاطر من اتهام تجاوز به عنف را قبول ندارم. الان هم در حضور شما و در این دادگاه از او خواستگاری میکنم، امیدوارم به خواستگاریام جواب مثبت دهد.
بدین ترتیب با پایان دفاعیات متهم، قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.