
ماه رمضان ماه خداوند، ماه نزول قرآن و از شريفترين ماههاي سال است. در ين ماه درهاي آسمان و بهشت گشوده و درهاي جهنم بسته میشود، و عبادت در يکي از شبهاي آن ( شب قدر ) بهتر از عبادت هزار ماه است.
رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم در خطبه شعبانيه خود درباره فضيلت و عظمت ماه رمضان فرموده است: «اي بندگان خدا! ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوي شما روي آورده است؛ ماهي که نزد خداوند بهترين ماهها است؛ روزهايش بهترين روزها، شبهايش بهترين شبها و ساعاتش بهترين ساعات است.
بر مهماني خداوند فرا خوانده شديد و از جمله اهل کرامت قرار گرفتيد. درا ين ماه، نفسهاي شما تسبيح، خواب شما عبادت، عملهايتان مقبول و دعاهيتان مستجاب است.
پس با نيتي درست و دلي پاکيزه، پروردگارتان را بخوانيد تا شما را بري روزه داشتن و تلاوت قرآن توفيق دهد. بدبخت کسي است که از آمرزش خدا در ين ماه عظيم محروم گردد. با گرسنگي و تشنگي در اين ماه، به ياد گرسنگي و تشنگي قيامت باشيد.»
آن گاه پيامبر اکرم وظيفه روزهداران را برشمرد و از صدقه بر فقيران، احترام به سالخوردگان، ترحم به کودکان، صله ارحام، حفظ زبان و چشم و گوش از حرام، مهرباني به يتيمان و نيز عبادت و سجده هاي طولاني، نماز، توبه، صلوات، تلاوت قرآن و فضيلت اطعام در اين ماه سخن گفت
پس بااین اوصاف که ماه رمضان یکی ازپرفضیلترین ماه هاست وانجام هرعمل خیری دراین ماه ثواب چندین برابرداردانعقاد عقد مبارکی مانند ازدواج چه بهتر که در مبارک ترین ماه سال باشد. ازدواج سنت پیامبر است و اقدام به آن و کمک برای انجام آن پسندیده و مبارک است. حالا معلوم نیست از کجا این تفکر و تصور پدید آمده که عمل به سنت پیامبر در ماه مبارک، حرمت دارد؟!»
آنچه که در ماه رمضان ممنوع است، نزدیکی (جماع) با همسر، برای شخص روزه دار است، نه خواندن عقد.
. نتیجه این که انسان می تواند در ماه مبارک رمضان ازدواج کند – چه دائم و چه غیر دائم -؛ یعنی اجرای عقد می تواند در روز باشد، اما نزدیکی فقط شب ها بعد از افطار تا هنگام اذان صبح، به مقداری که وقت برای انجام غسل، یا تیمم – در صورت عدم دسترسی به آب یا محذور استفاده از آن- داشته باشند.