تفاوت معامله اضطراری و معامله اکراهی
معامله اکراهی به این معناست که شخص، بر اثر یک عامل بیرونی که معمولا ناشی از فشارهای دیگری است، اقدام به انعقاد عقد یا قراردادی می کند که نسبت به انجام آن، کراهت دارد. البته در اکراه، شخص مجبور به انجام معامله نشده است و صرفا با در نظر گرفتن آثار و عواقب سوء ناشی از اکراه، دست به انجام معامله می زند. بنابراین برخلاف اجبار، در اکراه، اراده فرد، مخدوش و معیوب نشده و شخص مکره، قصد انجام معامله را دارد؛ ولی نسبت به انجام معامله، راضی نیست.بر اساس قانون، حکم معامله اکراهی به دلیل فقدان رضایت شخص، عدم نفوذ معامله است. به عبارت دیگر، معامله اکراهی، غیرنافذ بوده و شخص بعد از پایان شرایط اکراهی می تواند معامله را تنفیذ یا قبول کرده یا آن را رد کند. حتی اکراه در عقد نکاح نیز به شخص اکراه شده، این اختیار را می دهد که پس از عقد نکاح، آن را قبول یا رد کند.تفاوت معامله اضطراری و معامله اکراهی، در آن است که در اضطرار، عامل بیرونی، شخص را به انجام معامله وادار نکرده است و صرفا خود فرد، با در نظر گرفتن شرایط، معامله ای را انجام می دهد. در این معامله، نه قصد و نه رضایت شخص مضطر، معیوب نشده است و به همین دلیل، حکم این معامله، با معامله اکراهی، تفاوت دارد.